ေျမြတစ္ေကာင္လို
တကိုယ္လံုး အေရခြံေတြ ခြါပစ္လိုက္ခ်င္တယ္၊
ခဏ ဘ၀ မွာ
ဘ၀ ခဏ သစ္ခ်င္လို႔ ။
သံမႈိစြဲေနတဲ့ အက်ီ ၤ အေဟာင္းကို ၀တ္ထားရတာ
ေက်ာမလံုခ်င္ေတာ့ဘူး။
အန႔ံလား ရနံ႔လား
ႏွာေစးေနတဲ့ ငါက သိပ္မကြဲျပား၊
ငါ့ကိုခ်ည္ေႏွာင္ေနေသာ
ၾကိဳးေတြ ........ၾကိဳးေတြ.......
ေလာကဓံ ရိုက္ခ်က္ေပၚ မလူးသာ .. မလြန္႔သာေပါ့။
ဒါေတာင္......ခ်ည္တိုင္က မခြါႏိုင္ေသး
အေစးကပ္ေနတဲ့ ေသြးေၾကာင္ထင္။။
ငိုရျပီေပါ့ ...မနက္ျဖန္ေရ
အေ၀းက ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္း
ဟုတ္တယ္............
အဲဒီ ၾကိဳးနဲ႔ ........အဲဒီၾကိဳးေတြ...
ပဋိပကၡ ျဖစ္ေနပံုမ်ား
ေလွနံႏွစ္ဖတ္ကို ဓါးျခင္း ယွတ္လိမ္ထားသလို.။
အနာတရ အပြန္းအပဲ မရွိပါဘဲ
တစ္ဖက္တစ္ခ်က္ဆီက
အေသြးအသားေတြ မဆူမပြပ္
မ်က္ရည္ျမစ္ထဲ
ကိုယ့္ကိုကုိယ္ ခုန္ခ်လိုက္ေတာ့မယ္......................။
No comments:
Post a Comment